Στο παρακάτω βίντεο ο Αξιοσέβαστος Δάσκαλος Ραβολού μιλά για την ΕΙΡΗΝΗ στο πρώτο Παγκόσμιο Συνέδριο της Γνωστικής Κίνησης που έγινε το Σεπτέμβριο του 1987 στη Σεβίλλη της Ισπανίας:
Επίσης στο βιβλίο «ΒΑΣΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ» του Αξιοσέβαστου Δασκάλου Samael Aun Weor, διαβάζουμε τα παρακάτω στο κεφάλαιο «Η ΕΙΡΗΝΗ»:
«...Είναι αναγκαίο να καταλάβουμε, είναι επείγον να ξέρουμε ότι η αυθεντική ΕΙΡΗΝΗ της ΗΣΥΧΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ, δεν είναι ένα σπίτι στο οποίο μπορούμε να φτάσουμε και όπου μας περιμένει χαρούμενη μια όμορφη κοπελίτσα. Η ΕΙΡΗΝΗ δεν είναι ένα τέρμα, ένα μέρος κ.λπ. Το να κυνηγάς την ΕΙΡΗΝΗ, να τη ψάχνεις, να κάνεις σχέδια γι' αυτήν να παλεύεις στο όνομα της, να κάνεις προπαγάνδα γι' αυτήν, να ιδρύεις οργανισμούς οι οποίοι εργάζονται γι' αυτήν κ.λπ., είναι εντελώς ανόητο, γιατί η ειρήνη δεν είναι το του νου· η ΕΙΡΗΝΗ είναι το θαυμάσιο άρωμα της ήσυχης καρδιάς.
Η ΕΙΡΗΝΗ δεν αγοράζεται ούτε πουλιέται ούτε μπορεί να επιτευχθεί με το σύστημα της ΚΑΤΑΣΙΓΑΣΗΣ, των ειδικών ελέγχων της αστυνομίας κ.λπ. Σε μερικές χώρες ο εθνικός στρατός πηγαίνει στην ύπαιθρο καταστρέφοντας χωριά, δολοφονώντας ανθρώπους και τουφεκίζοντας υποθετικούς κακοποιούς και όλα αυτά υποτίθεται στο όνομα της ΕΙΡΗΝΗΣ. Το αποτέλεσμα παρόμοιας τακτικής είναι ο πολλαπλασιασμός της βαρβαρότητας. Η βία φέρνει περισσότερη βία, το μίσος φέρνει κι άλλο μίσος. Η ΕΙΡΗΝΗ δεν μπορεί να κατακτηθεί, η ΕΙΡΗΝΗ δεν μπορεί να είναι το αποτέλεσμα της βίας. Η ΕΙΡΗΝΗ επέρχεται σε μας όταν διαλύουμε το ΕΓΩ, όταν καταστρέψουμε μέσα στον εαυτό μας όλους τους ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΥΣ παράγοντες που προκαλούν πολέμους.
Εάν θέλουμε ΕΙΡΗΝΗ θα πρέπει να αντικρίσουμε, θα πρέπει να μελετήσουμε, θα πρέπει να δούμε το ολικό πλαίσιο και όχι μια γωνία του μόνο.
Η ΕΙΡΗΝΗ γεννιέται μέσα μας όταν έχουμε αλλάξει ριζικά με εσωτερική μορφή. Οι έλεγχοι, οργανισμοί για την ΕΙΡΗΝΗ, κατασιγάσεις κ.λπ., είναι λεπτομέρειες μεμονωμένες, σημεία στον ωκεανό της ζωής, μεμονωμένα τμήματα του όλου πίνακα της ΥΠΑΡΞΗΣ, που ποτέ δεν θα μπορέσουν να λύσουν το πρόβλημα της ειρήνης σε ριζική μορφή, ολική και οριστική.
Οφείλουμε να κοιτάξουμε τον πίνακα στη συνολική του μορφή. Το πρόβλημα του κόσμου είναι το πρόβλημα του ατόμου. ΕΑΝ το ΑΤΟΜΟ δεν έχει ΕΙΡΗΝΗ στο εσωτερικό του, η κοινωνία, ο κόσμος θα ζήσει σε πόλεμο αναπόφευκτα.
Για την ΕΙΡΗΝΗ υπάρχουν εκατομμύρια από γνώμες και αντιλήψεις λανθασμένες. Σ' αυτόν τον πονεμένο κόσμο που ζούμε, καθένας ψάχνει τη φανταστική του ΕΙΡΗΝΗ, την ειρήνη της γνώμης τους. Ο κόσμος θέλει να βλέπει στον κόσμο την ειρήνη των ονείρων του, το δικό του ειδικό τύπο ειρήνης, παρ' όλο που μέσα του καθένας έχει στο εσωτερικό του τους ψυχολογικούς συντελεστές που παράγουν τους πολέμους, εχθρότητες, κάθε μορφής προβλήματα.
Τους καιρούς αυτούς της παγκόσμιας κρίσης όποιος θέλει να γίνει διάσημος ιδρύει οργανώσεις ΥΠΕΡ της ΕΙΡΗΝΗΣ, κάνει προπαγάνδα και γίνεται προασπιστής της ΕΙΡΗΝΗΣ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πολλοί πολιτικοί «αλεπούδες» έχουν κερδίσει το βραβείο ΝΟΜΠΕΛ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, παρόλο που έχουν στο λογαριασμό τους ένα ολόκληρο νεκροταφείο και που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν διατάξει να δολοφονήσουν κρυφά πολλούς ανθρώπους, όταν βρέθηκαν σε κίνδυνο να τους βγάλουν εκτός παιχνιδιού. Υπάρχουν επίσης αληθινοί Δάσκαλοι της ανθρωπότητας που θυσιάζονται διδάσκοντας σε όλα τα μέρη της Γης τη Θεωρία της Διάλυσης του ΕΓΩ.
Αυτοί οι Δάσκαλοι γνωρίζουν από πείρα δική τους ότι μόνο διαλύοντας τον Μεφιστοφελή που έχουμε μέσα μας, έρχεται σε μας η ειρήνη της καρδιάς.
Όσο υπάρχει μέσα σε κάθε άτομο το μίσος, η απληστία, ο φθόνος, η ζήλια, το πνεύμα απόκτησης, η φιλοδοξία, η οργή, η υπερηφάνεια κ.λπ., κ.λπ., θα έχουμε πόλεμο αναπόφευκτα.
Εάν θέλουμε αυθεντική ΕΙΡΗΝΗ θα πρέπει να μετατρέψουμε το ΕΓΩ σε κοσμική σκόνη. Μόνο έτσι θα υπάρχει μέσα μας εσωτερική ομορφιά. Από αυτήν την ομορφιά θα γεννηθεί μέσα μας η χαρά της αγάπης και η αληθινή ΕΙΡΗΝΗ της ήρεμης καρδιάς. Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΕΙΡΗΝΗ φέρνει την τάξη μέσα στον καθένα μας διαλύοντας τη σύγχυση και γεμίζοντας μας με γνήσια ευτυχία. Είναι αναγκαίο να ξέρουμε ότι ο νους δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι αληθινή ΕΙΡΗΝΗ. Είναι επείγον να καταλάβουμε ότι η ειρήνη της γαλήνιας καρδιάς δεν μας φθάνει μέσω της προσπάθειας ή από το γεγονός ότι ανήκουμε σε κάποια οργάνωση ή εταιρία, η οποία ασχολείται με την προπαγάνδα για την ειρήνη. Η αυθεντική ειρήνη έρχεται σε μας με μορφή ολοκληρωτικά φυσική και απλή όταν επανακτούμε την αθωότητα στο νου και την καρδιά, όταν ξαναγινόμαστε μικρά παιδιά ευαίσθητα και όμορφα, ευαίσθητα σε ο,τιδήποτε το ωραίο και ο,τιδήποτε το άσχημο, σε ο,τιδήποτε καλό καθώς και σε ο,τιδήποτε το κακό, σε ο,τιδήποτε το γλυκό όπως και σε ο,τιδήποτε πικρό.
Είναι αναγκαίο να ξανακατακτήσουμε τη χαμένη παιδική ηλικία τόσο στο νου όσο και στην καρδιά.
Η ΕΙΡΗΝΗ είναι κάτι απέραντο, πλατύ, ατέλειωτο, δεν είναι κάτι σχηματισμένο από το νου, δεν μπορεί να είναι το αποτέλεσμα ενός καπρίτσιου, ούτε το παράγωγο μιας ιδέας. Η ειρήνη είναι μια ατομική ουσία που βρίσκεται μακρύτερα από το καλό και το κακό, μια ουσία που βρίσκεται μακρύτερα από κάθε ηθική, μια ουσία που αναβλύζει από τα ίδια τα έγκατα του ΑΠΟΛΥΤΟΥ...»
Τέλος, στο βιβλίο «ΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΦΤΕΡΩΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ» του δημοσιογράφου Armando Cosani, στο παρακάτω απόσπασμα μιλά ο Αξιοσέβαστος Δάσκαλος Ιούδας απευθυνόμενος στον συγγραφέα για το θέμα της ΕΙΡΗΝΗΣ:
«...Ο Κύριος Ρούζβελτ είναι χωρίς αμφιβολία ένας άνθρωπος με πολύ καλές προθέσεις, αλλά συμβαίνει ο μοναδικός καλός γείτονας που έχει να είναι το τσιγάρο του. Έτσι όπως ο μοναδικός αληθινός σύμμαχος του Κυρίου Τσόρτσιλ είναι το πούρο του και ο μοναδικός σύντροφος του Κυρίου Στάλιν είναι το τσιμπούκι του. Παρατήρησε, ότι ούτε ο Χίτλερ, ούτε ο Μουσολίνι καπνίζουν. Είναι υπερβολικά ενάρετοι και όπως κάθε φανατικός με την αρετή, βλέπουν μόνο το κριθαράκι στο ξένο μάτι. Όταν τελειώσει αυτός ο πόλεμος, είναι πιθανόν να υπάρξει άλλος και με εκείνον ίσως η επιστήμη προοδεύσει στο έπακρο, ώστε να πάρει τη χαρά και να απολαύσει τη δόξα του να έχει καταστρέψει τον πολιτισμό. Τίποτα δεν είναι πιο εύκολο από το να προφητεύσεις έναν πόλεμο. Αλλά ο πόλεμος επίσης φέρνει την αηδία στην ζωή των λαών και του ίδιου του ατόμου. Αν αυτήν την εσωτερική αηδία τη χρησιμοποιούσε το άτομο για την ανάπτυξή του και αν τουλάχιστον προσπαθούσε να ερευνήσει από πού έρχεται και γιατί συμβαίνει, πιστεύω ότι θα γινόταν ένα βήμα προς την Ειρήνη. Αλλά δεν είναι εύκολο πράγμα να καταφέρεις να καταλάβει ο άνθρωπος, ότι απέναντι στα ουράνια φαινόμενα είναι λιγότερο και από ένα άτομο. Η Ειρήνη είναι μια προσωπική κατάκτηση. Ποτέ δεν υπήρξε έργο των μαζών και πολύ λιγότερο έργο των στρατών. Ο άνθρωπος δεν έχει μάθει ακόμα να επωφελείται από τα διδάγματα της ιστορίας, από αυτό που δείχνει η εμπειρία. Ο συνασπισμός των Εθνών υπήρξε για πολλά χρόνια μια αυταπάτη Ειρήνης. Η αλήθεια είναι ότι ήταν μια εστία από ραδιουργίες. Ο Μουσολίνι την κατέστρεψε με μια μονοκοντυλιά. Μετά από αυτόν τον πόλεμο πιθανώς να ξεπροβάλλει κάτι άλλο παρόμοιο αλλά με κάποιο άλλο όνομα. Ο άνθρωπος διασκεδάζει δίνοντας ή αλλάζοντας ονόματα στα πιο παλιά πράγματα της ιστορίας. Ο συνασπισμός των Εθνών γεννήθηκε νεκρός. Ήδη είχε πεθάνει στην Ελλάδα πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, με την Αμφικτιονία. Δεν πρόκειται για οργανώσεις, δεν χρειάζεται να αλλαχθούν ονόματα, παρά πρέπει να αλλάξει ο άνθρωπος. Μη μου ζητάς να πάρω στα σοβαρά την καλή γειτονία, γιατί όλα αποτελούν ένα σωρό από ψέματα. Το τραγικό είναι, ότι κανείς δεν ψεύδεται από πρόθεση, κανείς δεν καταλαβαίνει το Μεγάλο Ψέμα...»
