Η Θεϊκότητα μέσα μας...

Ένας παλιός Ινδουιστικός μύθος, διηγείται πως κάποια εποχή όλοι οι άνθρωποι ήσαν Θεοί.

Όμως καταχράστηκαν τόσο πολύ την θειότητά τους, ώστε ο Μπράχμα, ο κύριος των Θεών, αποφάσισε να τους την αφαιρέσει και να την κρύψει σ' ένα σημείο, όπου θα ήταν αδύνατο να την ξαναβρούν.

Το μεγάλο πρόβλημα που ανέκυψε, λοιπόν, ήταν το να βρεθεί μία πολύ καλή κρύπτη για τη θειότητα του ανθρώπου...

Όταν οι ελάσσονες Θεοί κλήθηκαν σε συμβούλιο για να επιλύσουν αυτό το πρόβλημα, πρότειναν το εξής:

- ''Ας θάψουμε τη θειότητα τού ανθρώπου μέσα στη Γη''.

Όμως ο Μπράχμα απάντησε:

- ''Όχι, δεν αρκεί, γιατί ο άνθρωπος θα σκάψει και θα τη βρει''.

Τότε οι Θεοί απάντησαν:

- ''Σ' αυτήν την περίπτωση, ας ρίξουμε τη θειότητά του στα τρίσβαθα των ωκεανών''.

Όμως και πάλι απάντησε ο Μπράχμα:

- ''Όχι, γιατί, αργά ή γρήγορα, ο άνθρωπος θα εξερευνήσει τα βάθη όλων των ωκεανών, και είναι βέβαιο πως μια μέρα θα την ξαναβρεί και θα την ξαναφέρει στην επιφάνεια''.

Τότε οι ελάσσονες Θεοί κατέληξαν:

- ''Δεν ξέρουμε που να την κρύψουμε, γιατί δεν φαίνεται να υπάρχει πάνω στην Γη ή μέσα στη θάλασσα κάποιος τόπος στον οποίο να μη φθάσει κάποια μέρα ο άνθρωπος''.

Τότε ο Μπράχμα είπε:

- ''Να τι θα κάνουμε με την θειότητα του ανθρώπου. Θα την κρύψουμε στα τρίσβαθα του ίδιου του τού εαυτού, γιατί εκεί είναι το μόνο μέρος που δεν θα σκεφτεί ποτέ να ψάξει''.

Από εκείνη την εποχή, καταλήγει ο μύθος, ο άνθρωπος έκανε τον γύρο της Γης, εξερεύνησε, σκαρφάλωσε σε όλα τα βουνά, καταδύθηκε σε όλες τις θάλασσες κι έσκαψε παντού, αναζητώντας κάτι το οποίο βρίσκεται μέσα του!

Ο Θεός είναι πανταχού παρόν και εμπεριέχεται στα πάντα, αλλά δεν θα τον βρούμε ποτέ και πουθενά, παρά μόνο αν τον ψάξουμε στο εσωτερικό μας, στα κατάβαθα της Ύπαρξής μας.

Διαβάζουμε στο κατά Λουκά ευαγγέλιο, κεφάλαιο 17, στίχους 20-21:

"20 ἐπερωτηθεὶς δὲ ὑπὸ τῶν φαρισαίων πότε ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἀπεκρίθη αὐτοῖς καὶ εἶπεν, οὐκ ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ μετὰ παρατηρήσεως,

21 οὐδὲ ἐροῦσιν, ἰδοὺ ὧδε· ἤ, ἐκεῖ· ἰδοὺ γὰρ ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν". 

ή σε μετάφραση:

"20 Και όταν ρωτήθηκε από τους Φαρισαίους πότε έρχεται η βασιλεία του Θεού, τους αποκρίθηκε και είπε: «Δεν έρχεται η βασιλεία του Θεού με παρατήρηση,

21 ούτε θα πουν: “Ιδού εδώ” ή “εκεί”, γιατί ιδού, η βασιλεία του Θεού είναι μέσα σας". 

Ο Δάσκαλος Samael Aun Weor γράφει σχετικά με τη Θεϊκότητά μας στο κεφάλαιο "Η προσευχή στη Δουλειά" στο βιβλίο "Διατριβή Επαναστατικής Ψυχολογίας":

"Αν στο καθαρά φυσικό έχουμε πατέρα και μητέρα, στο βαθύτερο ΕΙΝΑΙ μας έχουμε επίσης τον Πατέρα μας τον «εν κρυπτώ» και τη Θεϊκή μας Μητέρα ΚΟΥΝΤΑΛΙΝΗ.

Υπάρχουν τόσοι Πατέρες στον Ουρανό όσοι άνθρωποι στη γη.

Ο Θεός Μητέρα στο δικό μας ιδιαίτερο εσωτερικό είναι η θηλυκή άποψη του Πατέρα μας του «εν κρυπτώ».

ΑΥΤΟΣ και ΑΥΤΗ είναι βέβαια τα δύο ανώτερα μέρη του εσωτερικού μας ΕΙΝΑΙ.

Χωρίς αμφιβολία ΑΥΤΟΣ και ΑΥΤΗ είναι το ίδιο μας το Αληθινό ΕΙΝΑΙ πολύ πέρα από το Εγώ της ψυχολογίας.

ΑΥΤΟΣ διπλασιάζεται σ’ ΑΥΤΗ και παραγγέλλει, διευθύνει, νουθετεί.

ΑΥΤΗ περιορίζει τα ανεπιθύμητα στοιχεία που φέρουμε στο εσωτερικό μας με την προϋπόθεση μιας διαρκούς Δουλειάς πάνω στον εαυτό μας.

Όταν θα έχουμε πεθάνει ριζικά, όταν όλα τα ανεπιθύμητα στοιχεία θα έχουν περιοριστεί μετά από πολλή δουλειά συνειδητή και από ηθελημένες ταλαιπωρίες, θα ενωθούμε και θα ολοκληρωθούμε με τον «ΠΑΤΕΡΑ-ΜΗΤΕΡΑ» οπότε θα γίνουμε Θεότητες υπερβολικά Θεϊκές, πολύ πέρα από το καλό και το κακό.

Η ιδιαίτερη, ατομική μας Θεϊκή Μητέρα, με τις πύρινες δυνάμεις της μπορεί να διαλύσει σε κοσμική σκόνη οποιοδήποτε από τα τόσα Εγώ που προηγουμένως παρατηρήθηκε και κρίθηκε.

Με κανένα τρόπο δεν θα ήταν αναγκαία μια συγκεκριμένη συνταγή για να προσευχηθεί κανείς στην εσωτερική μας Θεϊκή Μητέρα. Πρέπει να είμαστε τελείως φυσικοί και απλοί όταν απευθυνόμαστε σε ΑΥΤΗΝ. Το παιδί που απευθύνεται στη μητέρα του δεν έχει ειδικούς τύπους. Λέει αυτό που βγαίνει από την καρδιά του και αυτό είναι όλο."

Πίσω από τις σκέψεις μας, τα συναισθήματά μας, την αίσθηση του σώματός μας, πίσω από όλες τις αισθήσεις μας, πίσω ακόμα και από τη συνείδησή μας υπάρχει μια Θεϊκή σπίθα κρυμμένη, ο Θεϊκός μας Πατέρας και η Θεϊκή μας Μητέρα που ποθούν να τους ψάξουμε και να τους αγαπήσουμε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Να αγαπήσουμε και να ζητήσουμε τον Δημιουργό αντί για τα δημιουργήματά του...

Είναι σαν μια μητέρα που παρέχει τα πάντα στο παιδί της, την αγάπη της, τη στοργή της αλλά και όλα τα υλικά αγαθά που αυτό χρειάζεται. Το παιδί γοητεύεται με τα δώρα και τα υλικά αγαθά της μητέρα του και χαίρεται και παίζει μαζί τους ξεχνώντας προς στιγμή τη μητέρα του. Όταν βαρεθεί κι αποφασίσει να αφήσει τα παιχνίδια του και να ψάξει για τη μητέρα του, θα γυρίσει την αγκαλιά της, θα νιώσει την αγάπη της, τη φροντίδα της και όλα τα άλλα θα του δοθούν σαν συμπλήρωμα.

Ο Θεϊκός μας Πατέρας ξέρει καλά τι έχουμε ανάγκη προτού ακόμα του το ζητήσουμε. Γι' αυτό είναι γραμμένο στα ευαγγέλια να ζητάμε πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη Του κι όλα τα άλλα θα μας δοθούν σαν συμπλήρωμα και χωρίς να τα ζητήσουμε.

"ζητείτε δε πρώτον την βασιλείαν τού Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν." (Ματθ. 6, 33)

Πρέπει πάντα να ψάχνουμε το Θεό μέσα μας. Πουθενά δεν λέει στα ευαγγέλια να μην ψάχνουμε και να πιστεύουμε τυφλά, πουθενά δεν αναφέρει το γνωστό "πίστευε και μη ερεύνα". Το αντίθετο μάλιστα. Μας επαναλαμβάνει συνεχώς να ψάχνουμε, να ζητάμε. Μας περιμένει υπομονετικά όπως τον άσωτο γιο στη γνωστή παραβολή...

"7 Αιτείτε, και δοθήσεται υμίν· ζητείτε, και ευρήσετε· κρούετε, και ανοιγήσεται υμίν.

8 πάς γάρ ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και τώ κρούοντι ανοιγήσεται." (Ματθ. 7, 7-8 )

Ένας άλλος πολύ παλιός ινδουιστικός μύθος, μας μιλά για τον Θεό Μπράχμα και τη Μάγια, που στα σανσκριτικά σημαίνει ψευδαίσθηση.

Αυτός ο παλιός μύθος από την Ινδία μας περιγράφει λοιπόν πόσο μόνος ένιωθε ο θεός Μπράχμα.

Μπράχμα

Όντως ο θεός Μπράχμα ήταν ολομόναχος.  Δεν υπήρχε τίποτα άλλο στον κόσμο εκτός από αυτόν, με αποτέλεσμα να βαριέται αφάνταστα. Σκεφτόταν πόσο όμορφα θα ήταν αν είχε κάποιον να παίξει μαζί του, ένα παιχνίδι ας πούμε.

Πολύ θα ήθελε να παίξει ένα παιχνίδι, αλλά δεν υπήρχε κανείς για να παίξει μαζί του.

Η ιδέα που κατέβασε του φάνηκε πολύ καλή. Για να διασκεδάσει θα δημιουργούσε μια όμορφη θεά...

Στρώθηκε λοιπόν στη δουλειά και έφτιαξε τη Μάγια. Μόλις η Μάγια απέκτησε υλική υπόσταση, ο Μπράχμα της εξήγησε το σκοπό της ύπαρξής της.

Εκείνη, λες και ήταν προετοιμασμένη για αυτό από καιρό, του απάντησε:

- "Ωραία, αλλά αν θέλεις να παίξουμε ένα ενδιαφέρον παιχνίδι, θα πρέπει να κάνεις ότι σου λέω."

Εκείνος συμφώνησε και ακολουθώντας τις ιδέες της Μάγια δημιούργησε ένα ολόκληρο σύμπαν. Δημιούργησε τον ήλιο και τα αστέρια, τη σελήνη και τους πλανήτες. Στη συνέχεια δημιούργησε τη ζωή στη γη - την ατμόσφαιρα, τους ωκεανούς και τα ζώα.

Η Μάγια τότε του είπε:

- "Πολύ ωραίος ο κόσμος των ψευδαισθήσεων που δημιούργησες! Τώρα θέλω να πλάσεις ένα είδος ζώου που να διαθέτει την ευφυΐα και την επίγνωση για να εκτιμήσει το δημιούργημά σου". 

Έτσι ο Μπράχμα έπλασε τους ανθρώπους και αφού ολοκλήρωσε τη δημιουργία, ρώτησε τη Μάγια πότε θα άρχιζε το παιχνίδι.

- "Αρχίζουμε αμέσως", του απάντησε εκείνη.

Πήρε  τον Μπράχμα και τον έκοψε χιλιάδες μικροσκοπικά κομματάκια. Τοποθέτησε ένα κομμάτι μέσα σε κάθε άνθρωπο και του είπε:

- "Τώρα αρχίζει το παιχνίδι! Εγώ θα σε κάνω να ξεχάσεις τι είσαι, και εσύ θα προσπαθήσεις να βρεις τον εαυτό σου".

Η Μάγια δημιούργησε το όνειρο, και ακόμα και σήμερα ο Μπράχμα προσπαθεί να θυμηθεί ποιος είναι.

Ο Μπράχμα ζει μέσα μας και η Μάγια μας εμποδίζει να θυμηθούμε ποιοι είμαστε, να θυμηθούμε το ΕΙΝΑΙ μας, τον αληθινό Εαυτό μας...

Όταν κάποιος ξυπνήσει από το όνειρο θα διεκδικήσει ξανά τη θεία φύση του. Και όποιος αφυπνισθεί είναι φυσικό να αναρωτηθεί:

- "Εντάξει με εμένα, τι γίνεται όμως με τα υπόλοιπα κομμάτια μου; Δεν μπορώ να τα αφήσω έτσι... Θα προσπαθήσω να τα βοηθήσω να αφυπνιστούν κι αυτά, για να γίνουμε και πάλι ΕΝΑ!".

Μετά κι από αυτόν τον ωραίο μύθο, θα ήθελα να κλείσω την παρούσα ανάρτηση μόνο με ένα ερώτημα, το οποίο είναι ο τίτλος και το θέμα από το βίντεο που ακολουθεί:

- Ποιος είσαι... Πραγματικά;

Η Εσωτερική Αυτοπαρατήρηση

Η Εσωτερική Αυτοπαρατήρηση

Όσοι διαβάσατε την προηγούμενη ανάρτηση στο Blog με τίτλο "Ξύπνα! Γνώρισε τον Εαυτό σου!", θα διαβάσατε το απόσπασμα που αναφέρω στη συνέχεια:

"Ο Δρόμος αρχίζει στο σώμα με τις πέντε αισθήσεις.

Να ξυπνάς σημαίνει να τις χρησιμοποιείς και να μην τις συγχέεις με σένα."

Και λίγο παρακάτω αναφερόμενος στο σχέδιο που έχει στην επιστολή συνεχίζει:

"Παρατήρησε ότι τα τόξα και τα βέλη δεν σημαδεύουν σε μια μόνο κατεύθυνση, αλλά σε δύο συγχρόνως. Το να καταλάβουμε και να ζούμε αυτόν τον συγχρονισμό είναι η πρώτη ανταρσία του νου, ανταρσία που θα καταλήξει στο να σε ξυπνήσει τελείως."

Αυτή τη στιγμή η προσοχή μας, σαν ένα βέλος, είναι ταυτισμένη με τις αισθήσεις μας, δείχνει μόνο προς τα έξω, προς μία μόνο κατεύθυνση. Η προσοχή μας ασχολείται μόνο με τα εξωτερικά συμβάντα, τα εξωτερικά γεγονότα, και αγνοούμε, δεν δίνουμε τη σημασία που πρέπει στις εσωτερικές μας ψυχολογικές καταστάσεις, τις σκέψεις μας, τα συναισθήματά μας, τις ορμές μας, τις κινήσεις και την αίσθηση του σώματός μας...

Όταν αρχίσουμε να παρατηρούμε εκτός από τα εξωτερικά γεγονότα και τις εσωτερικές μας καταστάσεις, όλα όσα δηλαδή βιώνουμε εσωτερικά μπροστά σε κάθε εξωτερικό γεγονός, τότε η προσοχή μας μετατρέπεται σε ένα βέλος που δείχνει προς δύο κατευθύνσεις ταυτόχρονα: Το εξωτερικό γεγονός και την εσωτερική μας κατάσταση ταυτόχρονα. Αυτό ονομάζεται αυτοπαρατήρηση, και είναι μια ικανότητα της συνείδησης που αναπτύσσεται σταδιακά, στο βαθμό που εμείς την εξασκούμε.

Είναι σημαντικό να καταλάβουμε τη διαφορά των εξωτερικών γεγονότων με τις εσωτερικές ψυχολογικές μας καταστάσεις, για να κατανοήσουμε τι είναι αυτό που ψάχνουμε και γιατί είναι τόσο σημαντική η αυτοπαρατήρηση. Γι' αυτό το λόγο παραθέτω παρακάτω μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο "Διατριβή Επαναστατικής Ψυχολογίας" του Δασκάλου Samael Aun Weor, στα οποία εξηγεί τη διαφορά αυτή. Διαβάζουμε λοιπόν:

Όταν οι άνθρωποι προσφέρονται να μας διηγηθούν ελεύθερα την ιστορία της ζωής τους, αναφέρονται σε γεγονότα, επίθετα κι’ ονόματα, ημερομηνίες κ.τ.λ. κι’ αισθάνονται ικανοποίηση με τις διηγήσεις τους…

Οι φτωχοί αυτοί άνθρωποι αγνοούν το γεγονός ότι οι διηγήσεις τους είναι ατελείς, εφ’ όσον συμβάντα, ονόματα, ημερομηνίες είναι μόνο η εξωτερική όψη της ταινίας, απουσιάζει η εσωτερική όψη…

Είναι επιτακτικό να γνωρίσουμε «συνειδησιακές καταστάσεις», σε κάθε συμβάν αναλογεί η μια ή η άλλη ψυχική κατάσταση.

Οι καταστάσεις είναι εσωτερικές και τα συμβάντα είναι εξωτερικά, τα εξωτερικά γεγονότα δεν είναι το πάν…

Εννοούνται σαν εσωτερικές καταστάσεις, οι καλές ή άσχημες διαθέσεις, η συμπόνια, η αυτοθεώρηση, η αυτοεκτίμηση, καταστάσεις αισθημάτων ευτυχίας, ευχαρίστησης κ.τ.λ.

Αναμφισβήτητα οι εσωτερικές καταστάσεις μπορούν να αντιστοιχούν ακριβώς με τα εξωτερικά γεγονότα ή να προέρχονται από αυτά ή να μην έχουν καμιά σχέση με αυτά…

Εν πάση περιπτώσει, καταστάσεις και συμβάντα είναι διαφορετικά. Τα γεγονότα δεν αντιστοιχούν πάντα ακριβώς σε σχετικές καταστάσεις.

...

Σίγουρα δεν ενδιαφέρει το πόσο όμορφα είναι τα εξωτερικά γεγονότα της ζωής.

Αν δε βρεθούμε εκείνες τις στιγμές στην κατάλληλη εσωτερική κατάσταση, τα καλύτερα συμβάντα μπορεί να μας φανούν μονότονα, κουραστικά ή απλώς βαρετά…

...

Πολύ σπάνιοι είναι οι άνθρωποι που ξέρουν να συνδυάσουν συνειδητά το εξωτερικό συμβάν με την κατάλληλη εσωτερική κατάσταση…

Είναι λυπηρό το γεγονός ότι ο κόσμος δεν ξέρει να ζει συνειδητά: κλαίει όταν πρέπει να γελάσει και γελάει όταν πρέπει να κλάψει…

Ο έλεγχος είναι κάτι διαφορετικό. Ο σοφός μπορεί να είναι χαρούμενος, όμως ποτέ γεμάτος από τρελή φρενίτιδα. Λυπημένος αλλά ποτέ απελπισμένος και απογοητευμένος… ήρεμος ανάμεσα στη βία, συγκρατημένος μπροστά στα όργια, αγνός μπροστά στην ασέλγεια κ.τ.λ…

...

Ο καθένας μπορεί να διαμορφώσει μια πλούσια διανοητική καλλιέργεια, όμως λίγοι είναι εκείνοι που έχουν μάθει να ζουν σωστά.

Όταν κανείς θέλει να ξεχωρίσει τα εξωτερικά συμβάντα από τις εσωτερικές καταστάσεις της συνείδησης δείχνει την ανικανότητά του να ζει σωστά.

Αυτοί που μαθαίνουν να συνδυάζουν συνειδητά εξωτερικά συμβάντα και εσωτερικές καταστάσεις προχωρούν στον δρόμο της επιτυχίας…

...

Αναμφισβήτητα, στην διάρκεια της αυστηρής παρατήρησης του «O Eαυτός Μου», είναι πάντα αναγκαίο, χωρίς αναβολή, να γίνεται μια απόλυτη λογική διαφοροποίηση σ’ ότι αφορά τα εξωτερικά γεγονότα της πρακτικής ζωής και τις ιδιαίτερές μας συνειδησιακές καταστάσεις.

Χρειάζεται, επειγόντως, να ξέρουμε που είμαστε τοποθετημένοι σε δεδομένη στιγμή, τόσο σε σχέση με την εσωτερική μας συνειδησιακή κατάσταση, όσο και με τη συγκεκριμένη φύση του εξωτερικού γεγονότος που μας συμβαίνει.

...

Σίγουρα η Εσωτερική Δουλειά πάνω στον εαυτό μας αναφέρεται με τρόπο εμφατικό στις διάφορες ψυχολογικές καταστάσεις της συνείδησης…

Κανείς δεν θα μπορούσε να αρνηθεί ότι στο εσωτερικό μας είμαστε φορτωμένοι με πολλά σφάλματα και ότι υπάρχουν λανθασμένες εσωτερικές καταστάσεις…

Αν στ’ αλήθεια θέλουμε ν’ αλλάξουμε πραγματικά, χωρίς αναβολή και χωρίς καθυστέρηση, χρειαζόμαστε μια ριζική διαφοροποίηση αυτών των λανθασμένων καταστάσεων της συνείδησης…

Η απόλυτη διαφοροποίηση των λανθασμένων καταστάσεων στο εσωτερικό μας, προκαλεί ολοκληρωμένες αλλαγές στο πεδίο της πρακτικής ζωής…

Όταν κανείς δουλεύει σοβαρά πάνω στις λανθασμένες καταστάσεις σαφώς τα δυσάρεστα γεγονότα της ζωής δεν μπορούν να τον πληγώσουν τόσο εύκολα...

Λέμε κάτι που μπορεί να το καταλάβει κανείς μόνον αν το ζήσει, αν το αισθανθεί πραγματικά στον ίδιο τον χώρο των γεγονότων…

...

Πρέπει να θεωρήσουμε τη ζωή σαν μία σειρά διαδοχικών εσωτερικών καταστάσεων.

Μια αυθεντική ιστορία της ζωής μας είναι φτιαγμένη απ’ όλες αυτές τις εσωτερικές καταστάσεις…

Αναθεωρώντας το σύνολο της ίδιας της ύπαρξής μας, μπορούμε να επαληθεύσουμε μόνοι μας, με άμεσο τρόπο, ότι πολλές δυσάρεστες περιστάσεις έγιναν δυνατές χάρη σε εσωτερικές απατηλές καταστάσεις…

Για το τέλος της σημερινής ανάρτησης θα αντιγράψω ολόκληρο το κεφάλαιο "Προσωπικά Συμβάντα" από το βιβλίο "Διατριβή Επαναστατικής Ψυχολογίας" του Αξιοσέβαστου Δασκάλου Samael Aun Weor. Τα έντονα γράμματα (bold) που έβαλα σε κάποιες παραγράφους είναι δική μου επέμβαση. Είναι τα σημεία που θεωρώ πολύ σημαντικά και θα ήθελα να τα υπογραμμίσω σε αυτή την ανάρτηση, ώστε να στοχαστούμε περισσότερο επάνω σε αυτά.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΥΜΒΑΝΤΑ

"Πλήρης και βαθιά εσωτερική αυτοπαρατήρηση του «Ο Εαυτός Μου» είναι απαραίτητη όταν πρόκειται να ανακαλύψουμε λανθασμένες ψυχικές καταστάσεις.

Αναμφισβήτητα οι λανθασμένες εσωτερικές καταστάσεις μπορούν να διορθωθούν μέσα από σωστές διαδικασίες.

Εφ’ όσον η εσωτερική ζωή είναι ο μαγνήτης που τραβά τα εξωτερικά συμβάντα, χρειαζόμαστε επειγόντως, χωρίς αναβολή, να περιορίσουμε στον ψυχισμό μας τις λανθασμένες ψυχικές καταστάσεις.

Είναι απαραίτητο να περιορίσουμε τις λανθασμένες ψυχικές καταστάσεις αν θέλουμε να αλλάξουμε ριζικά τη φύση ορισμένων ανεπιθύμητων συμβάντων.

Είναι δυνατόν να αλλάξουμε της σχέση μας με καθορισμένα συμβάντα, αν περιορίσουμε μέσα μας παράλογες ψυχικές καταστάσεις.

Καταστροφικές εξωτερικές συνθήκες θα μπορούσαν να γίνουν αβλαβείς μέχρι και ευεργετικές μέσα από την έξυπνη διόρθωση των λανθασμένων εσωτερικών καταστάσεων.

Μπορεί κανείς ν’ αλλάξει την φύση των δυσάρεστων συμβάντων που μας έρχονται όταν εξαγνιστεί μέσα του.

Όποιος δεν διορθώνει ποτέ τις παράλογες ψυχικές καταστάσεις, νομίζοντας τον εαυτό του πολύ δυνατό, γίνεται θύμα των περιστάσεων.

Είναι ζωτικό να βάλουμε σε τάξη το αναστατωμένο εσωτερικό μας σπίτι αν θέλουμε ν’ αλλάξουμε την ροή μιας δυσάρεστης ύπαρξης.

Οι άνθρωποι παραπονιούνται για όλα, υποφέρουν, κλαίνε, διαμαρτύρονται, θα ήθελαν ν’ αλλάξουν ζωή, να βγουν από την κακοτυχία που βρίσκονται, όμως δυστυχώς δεν δουλεύουν απάνω στον εαυτό τους.

Δε θέλουν να καταλάβουν οι άνθρωποι ότι η εσωτερική ζωή έλκει εξωτερικές περιστάσεις και ότι αν αυτές είναι θλιβερές αυτό οφείλεται στις εσωτερικές λανθασμένες καταστάσεις.

Το εξωτερικό είναι μόνο η αντανάκλαση του εσωτερικού. Αυτός που αλλάζει μέσα του, γεννά μια καινούρια κατάσταση πραγμάτων.

Τα εξωτερικά συμβάντα ποτέ δεν είναι τόσο σημαντικά όσο είναι ο τρόπος αντίδρασης σε αυτά.

Έμεινες ήρεμος μπροστά στον υβριστή; Δέχεσαι μ’ ευχαρίστηση τις δυσάρεστες εκδηλώσεις των ομοίων σου;

Με τι τρόπο αντιδράς μπροστά στην απιστία του αγαπημένου σου προσώπου; Αφέθηκες έρμαιο του δηλητηρίου της ζήλιας; Σκότωσες; Βρίσκεσαι στην φυλακή;

Τα νοσοκομεία, τα νεκροταφεία, οι φυλακές είναι γεμάτες από «ειλικρινείς εξαπατηθέντες» που αντέδρασαν παράλογα μπροστά στα εξωτερικά συμβάντα.

Το καλύτερο όπλο που μπορεί να χρησιμοποιήσει ένας άνθρωπος στη ζωή είναι μια σωστή Ψυχολογική κατάσταση.

Μπορεί κανείς να αφοπλίσει θηρία και να ξεσκεπάσει προδότες μέσα από κατάλληλες εσωτερικές καταστάσεις.

Οι λανθασμένες εσωτερικές καταστάσεις μας κάνουν ανυπεράσπιστα θύματα της ανθρώπινης διαστροφής.

Μάθετε να αντιμετωπίζετε τα πιο δυσάρεστα περιστατικά της πρακτικής ζωής με μια κατάλληλη εσωτερική στάση…

Μην ταυτίζεστε με κανένα γεγονός. Θυμηθείτε ότι όλα είναι περαστικά. Μάθετε να βλέπετε τη ζωή σαν μια ταινία και θ’ απολαύσετε τα ευεργετήματα…

Μην ξεχνάτε πως περιστατικά χωρίς αξία θα μπορούσαν να σας οδηγήσουν στην δυστυχία, αν δεν περιορίσετε στον Ψυχισμό σας τις λανθασμένες εσωτερικές καταστάσεις.

Κάθε εξωτερικό συμβάν χρειάζεται αναμφισβήτητα το ανάλογο εισιτήριο, δηλαδή αυτό της ορισμένης ψυχικής κατάστασης."

Κεφάλαιο 9, “Προσωπικά Συμβάντα”, από το βιβλίο “Διατριβή Επαναστατικής Ψυχολογίας” του Α.Δ. Samael Aun Weor

Αξιοσέβαστος Δάσκαλος Samael Aun Weor